pasko, paksiw

merry christmas, jeje. miss na miss kita.
its 1:59 PM in Pinas, 8:59AM here in saudi arabia.

sa wakas nakausap ko din ang sister ko, a few minutes back. si ermat at si utol na bunso ay natutulog daw, siguro napuyat kakahintay sa tawag ko na kahit anong gawin ko, hindi makalusot. akala ko ba walang pera ang mga tao sa Pinas, pero bakit busy ang lahat ng linya. kunsabagay, sigurado din ako na lahat ng tawag na iyon, incoming.

kagabi, nung 12mn ng Christmas Eve sa atin (7pm naman dito), papunta ako sa ospital para tanggalin ang dressing sa mga sugat ko. huling appointment ko na sa doctor na nagtanggal ng gall bladder ko nung 17th. siempre, nag-iisa na naman ako.

solo ako nung ipasok ko ang sarili ko sa ospital para sa operasyon. halos solo-solo din ako dun sa mahigit 36 hours na nagpapagaling ako sa ospital maliban na lang nung dumalaw ang dalawang kaopisina pagkatapos ng trabaho nung 17th at nung ihatid ako pauwi ng kapatirang Singles nung 18th. pero ganito naman talaga ang buhay dito sa saudi. kailangan masanay na sa pag-iisa.

kagabi din, nagluto ng pancit bihon ang mga ka-flat para daw sa Noche Buena pero nag-iisa lang akong kumain -- kasi yung dalawa nangapit-bahay kung saan madami raw ang handa; yung isa naman, busy sa harap ng laptop nya- nagbo-boggle supreme.

buti na lang, dumaan si Ken, me hatak-hatak pa na dalawang Bikolano na noon ko lang nakita. ang ending, naubos ang pancit at samoli na inihain nina flatmate. well, at least jeje, me nakausap ako habang kumakain.

hanggang sa opisina, mabigat ang pakiramdam ng Pasko. sarado ang apat na executive office na nakapalibot sa akin, maliban dun sa praning na executive na kinakausap ang sarili habang nagtse-check ng daily bank position. alam ba nilang araw ng Pasko ngayon? malay naman nila e Muslim silang lahat.

mabuti pa kila reynz, pwedeng-pwede na mag-senti with full dramatic effect: tatanawin ang nahuhulog na snow sa bintanang foggy dahil sa lamig habang nagki-click ang apoy sa fireplace at tumutugtog ang radio:

"chestnut roasting on an open pyre
jack frost nipping up your nose...
yuletide carolers being strung on a wire,
and folks dressed like Eskinol...
everybody knows a turkey eats some mistletoe
to make the season bright;
tiny tots with their eyes all a-glow...
you'll find it hard to sleep tonight..."

maligaya ang pasko

Merry Christmas everybody!

methane gas

hindi ko alam kung saan nanggaling ito, pero share ko na din sa inyo...

The following bulletin is being issued as a warning due to its explosive nature (especially those residing overseas):

The Glorietta blast is being blamed by our police on methane gas from shit under the old makati supermarket building. Ever since the police made their report known, the world is both laughing and fearing Filipinos, as the people with the most explosive shit in the world.

Scientists from Russia, the US and China are now analyzing the typical Filipino's diet to learn what could produce shit with such an explosive force.

The Harvard Medical School have come out with a preliminary conclusion that it is the strange mixture of bagoong, dinuguan and balot combined that give Filipinos' shit their explosive nature.

Steps are also being discussed among airport managers worldwide to ask Filipinos to empty their colons before boarding planes lest they bring explosive material on board.

In news elsewhere, several Filipinos were kidnapped in Afghanistan and Iraq, supposedly by Arab terrorists. The kidnapped Filipinos are being asked to produce shit to be made into bombs for suicide missions.

The US State Dept fearing deadly consequences from these shit-IED's have assigned Delta Force operatives to keep watch over all Filipinos abroad to prevent any more Filipinos (and their shit) from falling into the hands of terror groups!

alimuom: intro

alam mo, jeje, nung bata pa ako, kabilin-bilinan ni ina na huwag lalabas ng bahay kapag mainit ang panahon tapos biglang umulan. hindi ba, nilalagyan pa ng vicks ang ilong. kasi daw, sasakit ang tyan, magtatae o kaya lalagnatin kapag nasinghot ang alimuom.

pero nitong huli, iba na ang dating ng alimuom (lalo na nung ako'y nasa kapatagan ng central Luzon). sa gitna ng palayan, habang nakatunganga ka sa loob ng kubo at nagkukuyakoy na nakatanghod sa kabukiran, may kakaibang bango ang singaw ng lupa kapag nabubuhusan ng ulan. hindi na masangsang sa ilong. hindi na nakakasakit ng tyan... bagkus, nakakahalina, nakakawili, nakakalibog... ang alimuom.

at kahit nga dito sa disyerto (kung saan tayo naroon ngayon), para bang mayroon laging pagdiriwang ang tigang na lupa kapag dumarating ang ulan.

siguro, ang tulang ito ang magpapaliwanag ng lahat sa likod ng blog na ito (yun ay kung masasakyan nyo ang ibig kong sabihin).

Alimuom
by andrew mangampo ociones
(1997)

walang imik ang mga pilapil
mahigpit ang halukipkip
sa pinaggapasan, ang sigaw
ng araw, yumayakap
malalalim na bitak
ng tuyong pinitak
bahaw na tinig
ng hiningang sinikil
habang nananatiling
bingi ang hangin
sa bawat na dalangin.

ngunit,
asingaw alimuom ...
ang masuyong humaplos
sa makisig na lalaking
tumawid sa kabukiran
upang isilong

kalabaw, nakasuga
sa paghihintay.

#

pahimakas sa apoy

1.
mangangarap ang buwan
hihimlay tamis sa iyong mga bisig
yayakap ng buong higpit
mga bituin, upang
iduyan ka sa hangin
at aawit ng oyayi
mga kuliglig sa kaparangan

2.
sasanib sa hangin
hihimlay sa naiwang abo
ang pinagsaluhang apoy

~ tula ni A. Mangampo Ociones
~ nilikha sa antipolo city, 1991. nirebisa, 1997

kay Li Po*

Pagkat tulad mo,
inayaya ako ng dakilang musa
hinayuma ng mga lira, tinitipa
ng hangin sa linang; sinapupunang
nayon malayo sa dampulay
magagarang palasyo
ng mga emperador; umusbong
itong aking panulat.

Kaya’t halina, uminom tayo
languin natin ang ating panulat
sa katubusan ng maralita
silang inaagawan ng pawis
ng mga panginoon.

Ngunit hindi tulad mo,
'di ako nangangarap makipagpingking
balikat sa mga dakila at pinili
mga emperador ng aking panahon
upang umani ng mga palakpak;
hindi sa alagatang tumatayog
nagkakaroon ng silbi
itong aking panulat.

Kaya’t halina, uminom tayo
sa batis ng mithiin ng mga anakpawis -
Magsikap tayong tumula
ng pag-ibig, pag-aalay sa musa ng paglaya.

~ tula ni a. m. ociones
~ nilikha sa Albay, Enero 1998

-------------------------------------

*Li Po, Ancient Chinese poet (701--762 A.D.) also Romanised as Li Pai, Li T'ai-po, etc.

buong muli

inutil. walang silbi, ang mga salita
hangin lamang na nagdaraan, sa mga mata ko
kahit anong pisil sa gatilyo ng baril na tangan
walang punglo na handang lumaban

pagod. hindi kayang tumindig
ang tinig, paos upang salagin
lagalag na hangin; salitang napipilan
sa baril ko tumatahan.

basag. lamat sa pagkatao'ng bumabakat
bawat pisil sa gatilyo, punglong
sumasabog sa dibdib ko ang bawat kataga
katotohanan, aminado, oo, kasalanan ko

ang lahat! walang maitatago.
ako ngayo'y disyertong malawak, buhanging
isinasabog ng hangin lunggati ko't pangarap.

lahat? lahat! inutil, pagod, basag
iputok man sa kaaway gatilyo at punglo
pipinsala lamang, hindi magbubuo

muli, hindi na mabubuong muli.

~ tula ni a.m. ociones
~ nilikha sa riyadh, September 2004